Trossen los

Route: Port Leucate – L’Estartit – Barcelona – Torredembara

Positie: Torredembara

26 juni 2021 om 9u ‘s morgens gooien we de trossen definitief los en we laten Port Leucate achter ons.

Op de kade nemen we afscheid van SY Ornella, en het verbaast me dat ik er zelfs een beetje emotioneel wordt. We kennen hun nog niet zo lang maar we hebben samen veel gedeeld, we hebben veel van hun geleerd en omgekeerd. Geven elkaar tips, maakten samen plannen, ruilden spullen aan boord en dat schept echt wel een band.

Ook zij maken zich klaar om te vertrekken. We zullen hun dus zeker nog ergens treffen!

Ze assisteren ons met de landvasten en dat mag ook wel want we varen weg met en dikke 25 knopen zijwind. Niet evident met zoveel wind maar captain JM doet dat voortreffelijk. Ik hef voor de laatste keer de touwen over de palen heen en dan zijn we weg.

Op zee hijsen we de zeilen en we varen voor de wind met een mooie snelheid richting Cap Creus. Het besef groeit dat we er nu echt aan begonnen zijn. We kijken allebei erg uit naar de komende tijd.

We geniet van de zee, de wind en zoeken een comfortabel plekje in de kuip. Na 2 uur mogen we het Franse vlagje al vervangen door een Spaans, dat schiet lekker op.

Na een aantal uren valt de wind weg en starten we de motor om op een fatsoenlijk uur op onze bestemming te geraken.

Aangekomen in L’Estartit overvalt ons een enorme vermoeidheid. We zoeken een leuk restaurantje en kruipen vroeg in bed.

De volgende dag zijn we gemotiveerd alweer vroeg op pad.

Er is nog steeds geen wind maar wel enorme golven. De golven breken zelfs en dat zonder wind? Wat is daar de verklaring voor?

De kaart op ons navigatie systeem laat erg grote diepte verschillen zien, waardoor de golven zich opbouwen op de plaats waar het opeens minder diep wordt, daar waar wij varen.

Op verschillende plaatsen in de Middellandse zee liggen canyons. De dieptelijnen liggen vlak langs elkaar, dit wilt zeggen dat de wand steil de diepte in gaat, dat zijn mooie drop-offs. De dieptes varieren tussen de 50m (ondiep) en op de diepste punten zelfs meer dan 2000m dus hier een duikje doen zit er niet in.

Canyon in zee die zorgt voor hoge golven

We zien tientallen visserschepen die hun geluk beproeven aan de randen van deze canyons. En niet enkel de vissers weten dat dit een visrijk gebied is.

De dolfijnen die we later op de dag passeren, houden zich ook op aan de rand van een canyon voor Barcelona. Ze zijn duidelijk op jacht maar even tussendoor doen ze toch de moeite om voor onze boeg te komen spelen. We genieten en krijgen zelfs een paar kunstjes te zien als ze hoog uit het water springen.

Dit hadden we niet verwacht, dag 2 van onze reis al dolfijnen ontmoeten. Daar krijg je nooit genoeg van. Ik hoop dat we ze snel weer zien.

Als we Port Olimpic in Barcelona binnenvaren is de wind behoorlijk opgestoken. Afmeren met wind is altijd spannend maar het is al helemaal spannend als je via de marifoon instructies krijgt waar je heen moet in een onbekende haven.

We moeten afmeren aan lager wal aan het benzine station, daar krijgen we dan onze plaats toegewezen waarna we weer 2 moeilijke maneuvers moeten doen. Ten eerste weggeraken van onze lager wal kade met 25 knopen wind dwars op de boot. Na 2 pogingen lukt het JM om achterwaarts weg te varen. We maken een snelle, maar mooie 360 en varen dan naar de plaats waar we opnieuw achterwaarts binnenmoeten met diezelfde dwarswind.

Captain JM doet dat weer voortreffelijk.  

We zijn in Barcelona! Tijd om de stad te verkennen!

Toevallig stuiten we op een groot feest in Barcelona. De heilige Juan wordt vandaag uitgebreid gevierd, iedereen komt massaal op straat en naar het strand om te eten, drinken maar vooral om vuurwerk af te steken. Van kleine jongens tot groepen volwassenen, iedereen heeft wel iets van vuurwerk voorzien, het wordt een lawaaierige avond (en nacht). Corona lijkt niet meer te bestaan als je de hoeveelheid mensen bekijkt, maar iedereen loopt braaf met mondmasker op straat en er is voldoende politie op de been om dat te handhaven.

We zijn een beetje huiverig tov de mensenmassa, we zijn totaal niet meer gewoon aan feesten met zoveel volk op straat. Maar het is ook wel erg speciaal en willen dit niet missen. We zoeken een rustig terras op voor wat tapas en een sangria en genieten van de avond.

’s Nachts blijft het lawaai van vuurwerk doorgaan tot 4u in de ochtend, zelfs in de jachthaven kunnen we er niet aan ontsnappen.

In de voormiddag nemen we de steps en trekken Barcelona in. De straten zijn gelukkig leeg dus we kunnen naar hartenlust rijden. Aan de Sagrada Familia eten we onze koffiekoeken en bewonderen we het kunstwerk. Zou het ooit klaargeraken? Opleverdatum zou 2026 zijn maar of ze dat gaan halen is nog maar de vraag. De oudste delen van de Sagrada Familia zijn ondertussen alweer aan restauratie toe, zolang wordt er al aan gebouwd.

We wandelen via de Rambla terug. Het wordt al snel drukker en we zijn blij dat we de touwen kunnen losgooien en terug de rust van de zee kunnen opzoeken.

Van Barcelona varen we richting Tarragona, uiteindelijk belanden we in de marina van Torredembara.

De meeste marina’s kan je gewoon opbellen om een plaats te reserveren maar dat is niet altijd mogelijk vanop zee en in Spanje nemen ze het niet zo nauw met het beantwoorden van de telefoon. Je kan ze ook gewoon oproepen met de marifoon.

Voor deze haven is dat een hele tongbreker. Ik ben van radio dienst en doe mijn uiterste best om zo duidelijk mogelijk op te roepen:

“Port Torredembara, Port Torredembara, Port Torredembara this is SY Blowing Bubbles”

Je wilt niet weten hoe dikwijls ik dit heb moeten herhalen alvorens antwoord te krijgen. En dan blijken zij moeite te hebben met onze naam en worden we gewoon SY Blowing genoemd 😉

3 reacties

  1. pfff … wat een prachtverhaal … toch wennen denk ik … een héél ander leven tegemoet !
    wees voorzichtig he , vele groetjes

  2. naar Barcelona kunnen jullie nog vaak terugkeren, er is nog véél moois te zien…maar ja dat geldt voor heel de wereld……Valencia ken ik alleen van tv..Was het mooi? Heb hier in CC centrums vaker flamenco dansers zien optreden van daar en Portugal.. .En Karen kreeg je geen kriebels om mee te doen? Hoe lang is het geleden dat jij met die vereniging je optreden hebt gehad???? Wat is de volgende haven waar jullie aan land willen gaan??? Fijne dag(en) xxxx

  3. Mooie foto’s, prachtige omgeving, leuk verhaal…je zou van minder jaloers worden!
    Amusement, geniet van deze prachtige reis.

    Groetjes van de vroegere buren Marc en Lut