Salsa en koraalduivels

Na een korte tussenstop in Bonaire liggen we weer op het rustige Spaanse Water.

De oversteek vanuit Curaçao naar Bonaire was geen pleziertochtje, de beloofde ZO wind om een beetje aangenaam te kunnen zeilen bleek pal op kop te komen en natuurlijk waaide het weer harder dan voorspeld met de bijhorende (te) hoge golven. Onze autopilot stuurt op kompas waardoor de boeg met een zware klap in elke ietwat hoge golf verdwijnt, de mast en alles aan boord davert dan steeds nog even na. Zeer onaangenaam vooral omdat ik me bij elke zware klap afvraag hoelang we zo nog kunnen doorgaan zonder brokken te maken aan de boot.

Ik neem dus zelf het roer in handen (letterlijk), ik lees de golven en probeer de boot op een aangename manier over de 4 meter hoge golven te sturen. Meestal gaat het goed behalve als er 2 golven vlak achter elkaar aankomen. De neus wordt weggeduwd en de boeg beukt in een meters hoge muur van water. Na 11 lange in uren door elkaar geschud worden, varen we de beschermde baai van Bonaire binnen.

Vorig jaar behoorde Bonaire nog tot één van onze favoriete bestemmingen maar dat enthousiasme is zwaar bekoeld. De wateren rond Bonaire zijn natuur reservaat dus ankeren is niet toegestaan in plaats daarvan heeft het Marine Park 50 boeien voorzien voor bezoekende zeiljachten. Vorig seizoen was het door drukte erg moeilijk om zo’n boei te pakken te krijgen en was het wachten tot er iemand verder zeilde die je zijn boei beloofde. Dit jaar varen we recht naar onze favoriete plek, de boei is gewoon vrij, in het totaal liggen er hooguit 10 jachten verspreid over de 50 boeien.

Dat verbaast ons niks, sinds januari kost een nachtje aan een boei 35 usd waar dat vorig jaar slechts 10 usd was. Bonaire wordt sinds januari door veel zeilers overgeslaan wegens “te grote impact op het boordbudget”.

Wij zijn naar hier gekomen omdat de jeugdvriend van Jean-Marc op bezoek komt, samen met zijn gezin. Zijn 2 dochters willen leren duiken, geen betere plek dan Bonaire om dat te leren. Emma en Olivia zijn erg goed in het water, we kunnen al snel alle mooie plekjes gaan ontdekken en na 2 dagen lukt het ons zelfs om Blowing Bubbles aan de boei te leggen van de duikplaats “Something Special”. Reeds jaren geleden besloten we dat deze plek zijn naam eer aan doet.

Je spot er altijd wel iets speciaal, van grote tarpons, een baitball opgejaagd door grote makrelen, een schildpad, mega kreeften en krabben, octopussen, grote jagers in een cleaning station en regelmatig zeer vreemde en soms sterke stroming. Uiteraard maken we ook een zeiltochtje naar een mooie duikplek op Klein Bonaire en de Hilma Hooker. Hier zeilen is aangenaam, het eiland houdt de golven tegen maar er staat altijd wel genoeg wind!

Lake Goto met zijn flamingo’s, de witte zoutbergen aan Salt Pier en de slaven huisjes ontbreken ook niet aan het lijstje. We sluiten een drukke week af met een bezoekje aan de grotten met onderwater meer en een gezellige avond bij restaurant Sebastian’s.

Maar dan zien we een goed weatherwindow net voordat de volgende tropical wave eraan komt en we zeilen deze keer onder rustige “champagne” condities terug naar Curaçao. Op deze manier is het heel erg aangenaam om oversteken te doen. We vinden het bijna jammer dat we na een 6-tal uren reeds het Spaanse Water opvaren.

Salsa parati

Hier in Curaçao start het drukke sociale leven weer.

Jean-Marc laat zich zelfs overhalen om salsa lessen te nemen! Als je zolang in de Caraïben rondzeilt, wordt je volledig ondergedompeld in de salsa en bachata ritmes. Elke gelegenheid is goed om luide muziek te spelen en te dansen, het werkt duidelijk aanstekelijk.

Onze vrienden Kim en Vincent, liggen met SY Heron reeds een jaar op het Spaanse Water. Ze hebben vorig jaar hun eigen dansschool (salsaparati.com) opgestart op het eiland, er start weer een beginnerscursus, dat zien we wel zitten. Samen met een paar andere zeilers schrijven we ons in en laten ons meeslepen op de exotische ritmes van de salsa.

Het jaren dansen in verschillende stijlen werpen nu hun vruchten af, ik ben erg snel weg met de choreografie en de verschillende ritmes. Voor Jean-Marc is het even wennen aan het snelle salsa ritme maar na een paar lessen krijgt ook hij de “swung” te pakken alhoewel zijn knie op het einde van de avond meestal opspeelt.

We spenderen heel wat avonden op de dansvloer en amuseren ons.

Samen met Kim doe ik zelfs 2 zumba try outs, maar zonder airconditioned ruimte is het wel heel warm om een uur intensief te dansen. Maar Kim komt met een nieuw idee, zo probeer ik me helemaal in te leven in de bewegingen van een cursus “bachata lady styling”, een choreografie voor de ladies (zonder partner) met als basispas de bachata. Het doet me wel goed na zovele jaren terug dansen, ik amuseer me nog steeds even goed! Nooit gedacht dat dit een onderdeel zou zijn van het cruisersleven.

Koraalduivels

De boot klusjes laten we even voor wat ze zijn, we duiken bijna dagelijks en introduceren verschillende andere boten in “dinghy duiken”. Op het Spaanse Water heb je een dinghy nodig om via het kanaal de zee op te varen en één van de vele duikspots uit te kiezen waar je wilt duiken. Net zoals in Bonaire liggen er op de meeste plekken boeien om de dinghy aan vast te leggen tijdens de duik.

We ontdekken verschillende “nieuwe” locaties en houden ons bijna elke duik bezig met de jacht op koraal duivels (lion fish). Deze vissen horen niet thuis in de Caribische zee. Hoe komen ze hier dan hoor ik je denken?

In de jaren 80 zijn in Florida bij een zware storm koraalduivels in de zee terechtgekomen. De koraalduivels leven normaal gezien in de Indische Oceaan, de water omstandigheden daar zijn vergelijkbaar met de Caribische zee dus die vissen voelden zich hier wel thuis, ze kweken supersnel (30.000 eitjes per week) met als gevolg dat op dit moment de hele Caribische zee vol zit met koraalduivels. Ze eten voornamelijk kleine rif visjes, deze krijgen niet de kans om volwassen te worden met als gevolg dat visbestand op sommige riffen spectaculair gedaald is.

Als duiker wil je liefst zoveel mogelijk vis zien, dus we helpen graag mee aan gezondere riffen.

Jagen is niet de perfecte oplossing maar helpt wel.. Koraalduivel is bovendien een lekkere witte vis waardoor we altijd wel vrijwilligers vinden om ze te proeven.

Je moet wel een beetje weten hoe je ze schoonmaakt dit is namelijk niet zonder gevaar. De Verschillende vinnen eindigen in stekels die een zenuwgif bevatten. Als je hier een steek van krijgt, is het niet je beste dag, het gif is niet dodelijk, tenzij je er allergisch voor bent. Koraalduivel zullen niet “aanvallen”, dus tijdens een duik hoef je schrik te hebben voor deze vissen.

Het is pas als je erop jaagt en ze meeneemt naar de boot dat het gevaarlijk kan worden. Het gif blijft actief ook als de vis dood is en de meeste “accidenten” gebeuren bij het schoonmaken van de koraalduivel.

We geven daarom steeds een korte workshop “hoe maak ik een koraalduivel schoon” voor andere zeilers, een keer de stekels eraf zijn, is de vis onschadelijk en kan je deze grillen op de BBQ, in de pan bakken of in een ceviche verwerken.

Safe the reefs, eat more lionfish!