Dorp op het Spaanse Water

De cruisers community in Curaçao is erg hecht dit seizoen. We liggen allemaal op anker in het Spaanse Water, een grote goed beschutte baai met veel boten en er is elke dag wel iets te doen. Op die manier vliegt de tijd voorbij.

We hebben onze vaste hamburger avond samen met andere zeilers bij het lokale restaurant langs het water, Uncle J’s, we exploreren al duikend de riffen rond het Spaanse Water en zorgen voor een serieuze daling in het koraalduivel bestand door regelmatig op deze beestjes te jagen, we doen weekend uitstapjes met verschillende boten naar Fuikbaai net om de hoek van het Spaanse Water en organiseren er duikuitstapjes, clean-up duikjes en ’s avonds strand BBQ’s met kampvuur en geroosterde marshmallows.

De volle maan dinghy drifts op het Spaanse Water zijn altijd een groot succes, we binden de dinghy’s met hun landvasten aan elkaar, iedereen brengt drankjes, snacks en lampjes mee voor een gezellige avond op het water terwijl we met ons feestelijk verlicht dinghyvlot naar de andere kant van het Spaanse Water drijven voortgedreven door de wind. Ok, ik moet toegeven dat er af en toe met een buitenboordmotor correcties worden aangebracht in de koers van het grote vlot om te vermijden dat we op rotsen terechtkomen of tegen andere boten. SY Elsa, maakt het zelfs zo comfortabel voor hun kinderen, Svend en Sonja, dat ze gewoon in slaap vallen op het geïmproviseerde bed op de bodem van de dinghy. De kids vinden dit helemaal geweldig. Gelukkig vinden we telkens een “pipi boot”, er is immers geen toilet op ons groot dinghyvlot, dat moeten we gaan zoeken op een geankerde boot waar we ons even aan vastleggen voor een plaspauze.

We hebben muzikale avonden met een gitaar optreden inclusief zang van Kate en Joel (SY Sound Waves) en zelfs de medewerking van alle cruisers rondom het kampvuur dankzij de grote voorraad muziekinstrumenten (tamboerijn, etc etc) van Bart aan boord van SY Maeva. We halen zelf ook onze beste zangtalenten boven tijdens de gezellige Karaoke avonden bij Uncle J’s en hebben de grootste lol.

Kim en Vincent van SY Heron leren ons naast salsa dansen ook “sterren jagen”, een gezelschapsspel dat lijkt op “mens-erger-je-niet” maar dan veel meer strategisch gericht. Gezellige avonden met een pintje erbij die altijd uitdraaien op vrouwen tegen mannen teams.

Er gebeuren helaas ook minder leuke dingen op het Spaanse Water, Jean-Marc assisteert als vertaler / tolk bij de politie als er 2 dinghy’s gestolen worden die op slot liggen achter de boot. De kettingen werden doorgeknipt en de dinghy’s meegenomen. Dit ontrieft je als zeiler volledig, zeker als je op anker leeft, het is alsof je auto gestolen wordt en je je huis niet meer uit kan. Gelukkig zijn er veel goede buren om Alban en Hans regelmatig heen en weer naar de kant te brengen of hun mee te nemen om boodschappen te doen. Die boodschappen doen we met z’n allen op maandag en/of donderdag ochtend met een bus, ingelegd door een lokale supermarkt. De bus pikt ons op om 8u15, rijdt naar de supermarkt waar je een uurtje tijd krijgt om boodschappen te doen, na dat uurtje staat de bus al te wachten en brengt ons allemaal gepakt en gezakt weer terug naar het dinghy dock aan het Spaanse Water. Een geweldige en zeer slimme service van supermarkt die op andere eilanden ook erg van pas zou kunnen komen.

Opnieuw assisteert Jean-Marc als vertaler/tolk maar dan voor een medisch geval. Onze vrienden, Thierry en Nathalie komen met Ornella aanzeilen uit Grenada, gaan meteen met ons duiken en ’s avonds een pintje drinken in de happy hour van the Pier. Na 1 pintje gaat Thierry tegen de grond, hij valt flauw. We vangen hem op en wachten tot hij terug op zijn positieven komt. Dat duurt naar onze mening veel te lang, samen met dokter Rolf, een andere zeiler, en Nathalie beslissen we dat het beste is om even een check-up te doen in het ziekenhuis. De ambulance haalt hem op en Jean-Marc vertrekt met hun naar het ziekenhuis. Hij blijkt oververmoeid te zijn, ze peppen hem op met een baxter en na 3 uur mag hij weer naar de boot, hij krijgt er later nog een liesbreuk bij waardoor ze vroeger dan gepland naar Frankrijk vertrekken voor een operatie.

Boat jobs

Ons sociale leven en aantal duiken in ons logboek, krijgt hier op Curaçao een ongelooflijke boost, maar we leven nog steeds op een boot, waar regelmatig wat kapot gaat of waar onderhoud moet gebeuren.

Ik hou me bezig met het jaarlijks onderhoud van het teak dek. Dit houdt in dat we het eerst schoonmaken met een speciaal product en een borstel, vervolgens ga je op dezelfde manier met een ander product aan de slag om het hout te “renoveren” om dan te eindigen met een teak sealer, een soort van olie dat het hout voedt en op elke cm² aangebracht wordt met een verfborstel. Ik breng verschillende lagen aan want ons hout is erg “hongerig”, het neemt veel olie op. Met deze hele klus zijn we ongeveer 5 dagen zoet, gelukkig is het droog seizoen zodat we goed kunnen doorwerken en de olie tussendoor goed kan drogen.

Tussendoor valt de generator voor de verandering nog eens uit, JM kan het probleem niet direct vinden maar Ton (SY True Blue) met jarenlange ervaring met boten en bootgeneratoren, vindt de oorzaak. Gelukkig krijgt JM het vrij gemakkelijk gerepareerd zonder dat we de generator uit zijn ruim moeten heffen, daar vreesden we voor want dat is een hels werk maar af en toe mag het eens een beetje meezitten.

Een ander erg groot project is het vervangen van de koelunit van onze frigo. 2 jaar geleden in Tenerife, stak Jean-Marc met de punt van een mes door de koelunit heen bij een fout gelopen “de-ice” actie. Al het gas ontsnapte, dankzij een snelle reparatie met een soort van koude bestendige kit van een lokale koeltechnieker werden we voorlopig uit de nood geholpen. De levering van een nieuwe koelunit liet meer dan 6 maanden op zich wachten maar ondertussen werkte onze frigo gelukkig zonder problemen.

Nu 2 jaar later merken we dat de reparatie wat begint na te laten, bij elke ontdooi sessie gaat er een beetje gas verloren waardoor de koelcapaciteiten telkens achteruit gaan. Hoog tijd dus om onze nieuwe unit in te bouwen. We hebben dat steeds uitgesteld omdat het een hoop werk is, we hebben een koelkast die helemaal in de keuken is ingebouwd. Om de koelunit eruit te halen moeten we onze halve keuken afbreken met het risico dat we niet alles op 1 dag rond krijgen en dus zonder koeling zitten. In deze tropische temperaturen is dat geen goed idee, dus we zoeken eerst een extra frigo waarop we kunnen terugvallen alvorens aan deze klus te beginnen.

We halen het kookvuur weg en zoeken een mogelijke toegang tot de achterkant van de frigo, we hebben geen andere keuze dan een gat te zagen in het houten paneel achter het kookvuur om op die manier een (zeer beperkte) toegang te krijgen tot de achterkant van de koelunit. De absoluut inflexibele buis moet in zijn gehele lengte naar buiten geduwd worden door deze krappe ruimtes met veel te veel bochten en hoeken. Het plaatsen van de andere koelunit is niet zomaar plug & play, de connectie moet op de compressor van de frigo gelast worden. We roepen externe hulp in om deze klus te klaren, gelukkig kan de lokale koeltechnieker de volgende dag al langskomen. Hij is een halve dag bezig en maakt een nieuwe aansluiting voor de koelunit. Samen met hem steek ik de nieuwe buis, al even onbuigzaam als de originele, door alle smalle doorgangen, probeer mijn arm in de meest onmogelijke richtingen te plooien, na veel gepruts, krijgen we de buis erdoor en staat mijn arm vol schrammen maar de test gaat goed! De nieuwe koelunit werkt naar behoren, rest ons nog de hele buis te isoleren voor minder warmteverlies op het hele systeem. Na 4 dagen geïmproviseerd koken met een kleine gril en waterkoker, is onze inbouw frigo weer operationeel en staat het kookvuur weer op zijn plaats.

Dinghy behendigheidswedstrijd

We hebben een namiddag de grootste lol om uit te zoeken welk team het beste is met zijn dinghy. JM en ik maakten een behendigheidsparcours net voor de deur van Uncle J’s, met MOB (man over board) oefeningen, behendigheid, roei en zwem oefeningen en met Budget Marine als sponsor voor de winnaars.

Elk team vertrekt op dezelfde manier, van de bar loop je naar je bootje, springt erin, gooit los terwijl de andere persoon de motor start. Elke oefening gaat op tijd en het blijft spannend tot het laatste moment. Dit is veel te leuk om te laten liggen en ondanks het feit dat wij het organiseerden, doen we toch mee met de opdrachten, we hebben deze immers niet op voorhand uitgetest en het ziet er gewoon te leuk uit om niet te doen. Door al het duiken, zijn Jean-Marc en ik goed op elkaar ingespeeld, vooral in en uit ons bootje stappen kunnen we als de beste en we scoren de beste tijd. Oeps!

Als organisator worden we uiteraard gediskwalificeerd door de jury leden en dus Team Harley (Kim en Vincent) winnen de wedstrijd.

Clean-up

Maar er staat ook wat nuttigs op de agenda. JM heeft een paar dinghy wrakken zien liggen rondom onze ankerplaats en dit is een doorn in zijn oog.

De “world clean up day” komt eraan, dus hij ziet een uitstekende kans om deze rommel boven te halen met behulp van wat andere zeilers.

We organiseren een heuse clean-up day op het Spaanse Water, met de toestemming van de haven authoriteiten. Op de dag zelf mobiliseren we zowaar 29 personen.

29 personen met dinghy’s, touwen, liftballonnen, duikuitrustingen, snorkels, maskers, vuilniszakken en veel energie. Het zijn niet enkel de zeilers maar ook lokale mensen die zich inzetten voor een schoon Spaanse Water.

Jean-Marc geeft een uitgebreide briefing aan alle deelnemers, legt uit dat er reeds boeitjes liggen op de grootste objecten zo gaat er geen duiktijd verloren met ernaar te zoeken. Iedereen wordt ingedeeld in teams met een dinghy, minstens 1 duiker en iemand met een marifoon die aan boord blijft. Jean-Marc coördineert op die manier de plaatsen waar elk team heen gaat.

De duikteams met hefballon ervaring halen de grote en zware objecten boven water. Er worden 2 hefballonnen bevestigd aan de ogen van de gezonken dinghy’s. Vervolgens wordt er tegelijk voorzichtig lucht in beide ballonnen geblazen. De duikers moeten goed samenwerken om geen gevaarlijke situaties te creëren. Als er voldoende lucht in de ballonnen zit, worden de objecten naar boven gebracht. Als er opeens (te)veel lucht in een ballon wordt toegevoegd, bestaat de kans dat het object als een raket omhoog schiet en dan ben je als duiker beter niet in de buurt.

Zo worden er 2 gezonken dinghy’s bovengehaald, een buitenboordmotor en verschillende achtergelaten accu’s.

Zelf ben ik ook in het water, ik zorg voor wat video beelden en verbaas me erover hoe proper de bodem van het Spaanse Water is. Buiten de zware objecten die we boven halen, zie ik vooral veel zeegras, heel veel zeegras maar bijna geen rotzooi. In de meeste baaien waar veel boten ankeren, vind je veel wasspelden, handdoeken en af en toe blikjes of een leeg flesje. Daarvan is hier niks te zien er verblijven hier nochtans veel boten gedurende langere tijd! Dat geeft me een goed gevoel, we, de zeilers, laten hier geen afval stempel achter op het Spaanse Water

Eens de dinghy’s aan de oppervlakte zijn, moeten we ze nog naar de kant brengen. Er wordt een touw aan gebonden zodat de dinghy’s het naar de kant kunnen slepen. Daar worden de dinghy’s tot tegen de kant geduwd, later trekken we met vereende krachten de dinghy’s uit het water. Door hun lange verblijf op de bodem van het Spaanse Water, zitten de tubes vol met zand en water. We redden een verdwaasde octopus die helaas een nieuwe woning moet zoeken en trekken met man en macht de dinghy’s uit het water.

De snorkel teams halen allerhande rotzooi boven vanuit ondiep water, 2 sterke jongemannen halen zelfs verschillende grote en mega zware vrachtwagen banden boven en rollen deze naar de afval hoop die we ondertussen op het terrein langs het restaurant Uncle J’s hebben gecreeërd.

Iedereen draagt zijn steentje bij, in de vorm van duiken, assistentie met de dinghy voor de duikers, snorkelend op zoek naar nog meer afval.

Na ongeveer 5uur duiken, zoeken, afval boven halen, hebben we een indrukwekkende berg afval gebouwd, met onder andere de volgende dingen:

• 2 gezonken dinghy’s
• 1 buitenboordmotor
• verschillende grote boot accu’s
• Verschillende vrachtwagen banden
• een stoel
• wat buizen
• een aantal blikjes en flesjes
• etc

Als afsluiter nemen we allemaal samen nog een drankje in de bar. Iedereen is tevreden, door onze tijd en energie te bundelen is het Spaanse Water weer wat schoner geworden, het resultaat ligt op een grote berg langs de bar te stinken.

De dag erna brengen we met een paar vrijwilligers al het afval naar een grote container.

Opgeruimd staat netjes.